Gdańsk, Gdynia, Sopot
Zastrzyki w domu
Zastrzyk w domu
Zastrzyk (iniekcja) jest zabiegiem polegającym na wprowadzeniu za pomocą igły i strzykawki roztworu zawierającego odpowiednią substancję leczniczą np. leki przeciwbólowe, leki przeciwzapalne, leki przeciwzakrzepowe, hormony, antybiotyki, witaminy (np. milgamma, b12), leki antykoncepcyjne itd. do organizmu Pacjenta w celu osiągnięcia efektu terapeutycznego. Pogotowie pielęgniarskie wykonuje zastrzyki podskórne, śródskórne, domięśniowe i dożylne w domu pacjenta. Nasz personel obsługuje także wkłucia centralne i porty naczyniowe. Skorzystanie z usług pielęgniarki domowej jest nie tylko wygodne, ale również minimalizuje stres związany z wizytą w szpitalu, na pogotowiu czy w przychodzi. Dodatkowym atutem zastrzyku w domu jest ominięcie kolejek.
Czy można samodzielnie zrobić zastrzyk?
Niezależnie od rodzaju zastrzyku (dożylny, domięśniowy, podskórny, śródskórny) powinien on być wykonany tylko przez wykwalifikowany personel medyczny (np. pielęgniarka, lekarz, ratownik medyczny). Wyjątek stanowią leki sprzedawane wraz z urządzeniem do samodzielnej iniekcji (np. EpiPen). Niewłaściwie wykonana iniekcja może osłabić efekt terapeutyczny leku albo spowodować, że jego działanie będzie zbyt gwałtowne. Np. za płytkie podanie substancji czynnej może upośledzić jej wchłanianie (zastrzyk podskórny), przez co pacjent nie odczuje oczekiwanego działania leku. Z kolei przypadkowe podanie leku do żyły zamiast do mięśnia może spowodować jego nadmienre działanie i wstrząs. Wykonując zastrzyk należy być przygotowanym na wstąpienie reakcji uczuleniowej (nadwrażliwości) na podawany lek. Źle zrobiony zastrzyk może wywołać rozstrój zdrowia a nawet prowadzić do inwalidztwa lub śmierci. Najczęstsze powikłania po zastrzykach:
- Zakażenie, ropień (w skrajnych przypadkach sepsa)
- Uszkodzenie i martwica naczyń krwionośnych
- Uszkodzenie nerwu
- Krwiak
- Zwłóknienie taki podskórnej (zrost)
- Ból
- Zator (np. podanie zawiesiny lub roztworu olejowego do żyły, zator powietrzny- podanie powietrza do naczynia)
- Wstrząs anafilaktyczny
| Rodzaj zastrzyku (iniekcji) | Cena usługi |
|---|---|
| Zastrzyk podskórny | 100 zł |
| Zastrzyk śródskórny | 100 zł |
| Zastrzyk domięśniowy | 100 zł |
| Zastrzyk dożylny | 100 zł |
Jakie są główne zalety zastrzyków?
- Uzyskanie szybkiego działania substancji czynnej (najszybsze działanie po podaniu dożylnym)
- Uzyskanie miejscowego lub ogólnoustrojowego działania substancji (w zależności od sposobu podania)
- Ominięcie przewodu pokarmowego
Na czym polegają różne rodzaje zastrzyków?
- Zastrzyk dożylny (łac. Injectio intravenosa). Substancja czynna podawana jest przez igłę lub kaniulę wprowadzoną bezpośrednio do naczynia krwionośnego pacjenta i wywołuje bardzo szybkie działanie leku.
- Zastrzyk podskórny (łac. Injectio subcutanea). Igła wbijana jest pod kątem 45- 90 stopni a substancja wprowadza jest bardzo powoli. Lek podaje się do tkanki tłuszczowej, która znajduje się bezpośrednio pod skórą. Powolne wchłanianie substancji czynnej przez naczynia włosowate zlokalizowane w tkance podskórnej pozwala na uzyskanie przedłużanego działania leku. Iniekcje podskórne mogą być bolesne, dlatego że często wykorzystuje się je do podawania substancji o odczynie kwaśnym, zasadowym lub roztworów hipoosmotycznych. Podskórnie nie należy podawać objętości większych niż 1,5 ml. Zobacz jak robi się zastrzyk podskórny.
- Zastrzyk śródskórny (łac. Injectio intracutanea). Igła wbijana jest pod kątem 5- 10 stopni. Ten rodzaj iniekcji najczęściej stosuje się w celu sprawdzenia reakcji uczuleniowej pacjenta na lek np. antybiotyk.
- Zastrzyk domięśniowy (łac. injectio intramuscularis) Igła wbijana jest pod kątem 90 stopni, przed wystrzyknięciem roztworu wykonuje się próbę aspiracji żeby wykluczyć podanie leku do naczynia krwionośnego. Domięśniowo nie należy wstrzykiwać więcej niż 2- 5 ml roztworu. Zobacz jak robi się zastrzyk domięśniowy.
