Lato sprzyja aktywności owadów. Ukąszenie pszczoły, osy, szerszenia lub mrówki (błonkoskrzydłe) powoduje miejscową reakcję alergiczną, która u osób uczulonych może się rozwinąć w zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny. Prawdopodobieństwo anafilaksji w odpowiedzi na owadzi jad jest niewielkie, ale istotnie rośnie po przekroczeniu 40 roku życia. Planując letni wypoczynek na łonie natury warto jest się zaopatrzyć w automatyczny wstrzykiwacz z adrenaliną, która hamuje reakcję anafilaktyczną tym bardziej, że niealergiczne czynniki takie jak ciepło czy wysiłek fizyczny również mogą wywołać anafilaksję. Statystyczne dziecko ma 38% prawdopodobieństwo ukąszenia przez błonkówkę przed ukończeniem 14 roku życia. Z danych zgromadzonych przez NORA wynika, że w Europie ukąszenia owadów odpowiadają za ⅕ i ½ reakcji anafilaktycznych odpowiednio u dzieci i dorosłych. Reasumując alergia na ukąszenie owada jest jedną z najczęstszych przyczyn szoku anafilaktycznego.
Czym jest i jak działa jad owadów błonkoskrzydłych
Jad pszczół, os i spokrewnionych z nimi owadów jest mieszaniną peptydów i białek. Do najsilniejszych alergenów należą enzymy lityczne – fosfolipaza, hialuronidaza, kwaśna fosfataza, proteaza serynowa, które rozkładają tkanki w miejscu ukąszenia. Peptyd melityna stanowi 50% masy jadu pszczoły miodnej a jego właściwości biochemiczne polegają na niszczeniu błon komórkowych (powoduje rozpad komórek i obrzęk) oraz aktywacji receptorów bólowych. Owady żyjące w stadzie używają jadu do obrony (np. pszczoły) podczas gdy osobniki prowadzące samotniczy tryb życia (np. osy) wykorzystują jad do polowania. Pszczoły żądlą jednokrotnie podczas gdy osy mogą kąsać wielokrotnie wstrzykując mniejsze ilości jadu.
Co najczęściej dzieje się po ukąszeniu przez owada
Większość owadzich ukąszeń jest niegroźna. W przypadku ograniczonej, krótkotrwałej reakcji alergicznej miejscu ukąszenia najczęściej towarzyszy zaczerwienienie i obrzęk o średnicy kilku centymetrów oraz ból i swędzenie. Rzadziej występuje tzw. duża reakcja miejscowa – średnica rumienia przekracza 10 cm i utrzymuje się przez więcej niż 24 godziny.
Reakcja nadwrażliwości na jad os i pszczół
Za reakcję alergiczną odpowiadają mastocyty (komórki tuczne), których podstawową funkcją fizjologiczną jest natychmiastowe wywołanie lokalnego stanu zapalnego i aktywacja odpowiedzi immunologicznej po rozpoznaniu antygenu. Gwałtowna degranulacja mastocytów powoduje uwolnienie dużych ilości histaminy (mediatory stanu zapalnego), która może doprowadzić do uogólnionej reakcji odpornośćiowej i wstrząsu anafilaktycznego. Mastocytoza – czyli nieprawidłowe gromadzenie się komórek tucznych zwiększa ryzyko wstrząsu anafilaktycznego.
W uogólnionej reakcji anafilaktycznej histamina zwiększa przepuszczalność i rozszerza naczynia krwionośne. Powoduje to pokrzywkę i zaczerwienie, obrzęk twarzy i gardła, spadek ciśnienia krwi, wzrost tętna i niewydolność krążenia. Ponadto dochodzi do skurczu mięśni oskrzeli i przewodu pokarmowego mogących wywołać odpowiednio duszność oraz nudności i wymioty. U ciężarnych może dojść do poronienia w wyniku skurczu macicy.
Co zrobić jeśli ukąsi osa albo inny owad
Stres uznawany jest za czynnik ryzyka niealergicznego wstrząsu anafilaktycznego, dlatego po ugryzieniu należy zachować spokój gdyż prawdopodobieństwo powikłań jest niewielkie a nerwy mogą nasilać objawy. Jeżeli reakcja miejscowa po ugryzieniu jest niewielka to wystarczy usunąć żądło o ile pozostało w miejscu ukąszenia. W przypadku dużej reakcji miejscowej skuteczne są leki przeciwhistaminowe II generacji (nie powodują otępienia, sedacji) – np. loratadyna i jej pochodne, cetyryzyna i jej modyfikacje a także feksofenadyna (leki OTC – bez recepty). Niektóre z tych leków występują w postaci tabletek rozpuszczalnych w ustach – działają bardzo szybko i nie powodują ryzyka zakrztuszenia. Jeśli leki przeciwhistaminowe nie przyniosą oczekiwanego efektu lekarz może zalecić stosowanie glikokortykosteroidów w formie maści i/lub tabletek. W sytuacji np. przypadkowego połknięcia osy należy niezwłocznie zgłosić się po pomoc medyczną gdyż ukąszenie i lokalny obrzęk w okolicach przełyku może utrudnić oddychanie. Osy chętnie żerują na lukrowanych wypiekach, dlatego przyglądajmy się szczególnie pożywieniu, po które sięgają dzieci. Osoby uczulone na jad owadów bezwzględnie powinny mieć przy sobie wstrzykiwacz z adrenaliną szczególnie jeżeli wybierają się do miejsc oddalonych od ośrodków medycznych lub trudno dostępnych „odludzi” (np. góry, lasy, jeziora).
Podsumowanie
Wstrząs anafilaktyczny to ogólnoustrojowa reakcja nadwrażliwości. Może zostać wywołana przez czynniki alergiczne (np. jad owada, lek, pokarm) lub niealergiczne (np. ciepło, stres, nadmierny wysiłek fizyczny). Anafilaksja najczęściej dotyczy dzieci a jej przyczyną w tej grupie są głównie alergie pokarmowe. U dorosłych reakcje anafilaktyczne występują głównie u kobiet a podstawowymi czynnikami ryzyka są kolejno jad owadów, leki i pokarmy. Do niealergicznych czynników mogących wywołać wstrząs anafilaktyczny zaliczamy skrajne temperatury, stres, wysiłek fizyczny. Wakacje to ciepły okres, któremu towarzyszy zwiększona aktywność owadów. W ciepłe dni jesteśmy również narażeni na przegrzanie a zmiany diety związane z wyjazdami mogą powodować alergie pokarmowe. Reasumując podczas urlopu dochodzi do nagromadzenia czynników mogących wywołać wstrząs anafilaktyczny. Wyjeżdżając na wakacje warto jest się zaopatrzyć w adrenalinę, której szybkie podanie może zahamować rozwój wstrząsu anafilaktycznego.